۱) درود فراوان خدمت همه شما عزیزان که پیوسته بنده را مورد محبت خود قرار میدهید.
اومدم تا یکی از نوشته های  جبران خلیل رو که بنده جلوه زیبایی در مفهوم آن یافتم را تقدیم به شما عزیزان نمایم.                                                                          
هفت بار«خویشتن» را با اندوه ملامت کردم؛
نخستین بار هنگامی که تلاش کرد از راه نشیب به فراز رسد.
دومین بار هنگامی که در برابر نشستگان لنگ لنگان راه رفت.
سومین بار هنگامی که در میان سخت و آسان یکی را برگزیند و آسان را انتخاب کرد.
چهارمین بار هنگامی که به اشتباه افتاد اما اشتباه خود را به اشتباهی دیگر افکند.
پنجمین بار هنگامی که ناتوان شد اما خود را توانمند پنداشت.
ششمین بار هنگامی که جامه ی خود را جمع کرد تا با گِل زندگی آلوده نشود.
و هفتمین بار هنگامی که در برابر خدا ایستاد تا ستایش کند و پنداشت ستایش در وی یک فضیلت است.     ( جبران خلیل جبران)

۲) به چیزی که گذشت غم مخور . به آنچه که پس از آن آمد لبخند بزن.

سبز باشید و سرفراز
لحظه دیدار....