گمشده

یک ) : چقدر اون لحظه اول خورد تو ذوقم!! پس کو اون صفحه آبی دفترم؟ اون خورشید قشنگی که هر وقت با دیدنش کلی نور به چشمام میومد؟! ولی انگار که بر گشتنی نیست. فکر میکنید رسمش این بود؟ بدون اطلاع قبلی و کسب اجازه  تو دفتر شخصی هر کسی طرحی نو  در انداخت؟ !!!به هر حال ممنون از دست اندر کاران زحمتکش و ساعی. ولی هنوز این طرح مدرن و پیشرفته و مهمتر از اون غافلگیر کنند ؛هضم نشده و رو دلم مونده. شاید هم شکه شدمو نمیدونم. این نیز هم بگذرد. حرف و نگفتنی زیاده ٬ بگذریم...

دو ) : گاهی وقتا ٬ تو یه لحظه هایی میرسه به جایی که نه میتونه بخنده و نه گریه. می مونه مات و مبهوت با یه سینه تنگ که راه نفسهاشو بریده. هر چی فکر میکنه به جایی نمیرسه نه تنها خودش ٬آدمای دور و برش هم موندن. داری به چی فکر میکنی؟!  مطمئن باش اگر تمام روزهای عمرت را سوگوارانه بنشینی و تمام پنجره هایی که به سوی شادی و نشاط فردای تو باز می شوند به روی خود ببندی ، نه خورشید دلش برای تو می سوزد و دست از چرخش خود برمی دارد و نه ماه برای دل تو شبش را کوتاه و بلند می کند. پی معجزه میگردی؟ هیچ کس جز خود خودت نمیتونه معجزه آفرین باشه پس اینگونه اعجاز کن. « دلت را وادار به دوست داشتن کن و بر لبانت نقش لبخندی با شکوه ببند.  به روزها و لحظه هایی که از دست دادی فکر نکن . تنها به فردایی بیاندیش که با عزم تو به ثمر خواهد نشست»

سه) :پیشنهاد میکنم اگه وقت داشتید اینو ببینید. خیلی جذاب و زیباست. می ارزه به دیدنش( قابل توجه بعضیها که برنامشو ندارن یا به هر دلیلی از باز کردنش میترسن .چیز خاصی نیست یه فایل دیدنیه رو برنامه Power Point )  در ضمن ٬ممنونم از فروغ عزیز که زحمت ارسالشو کشیدن.

 چهار ) :راستی امروز روز « Armistice Day » بود در این دیار. در انگلیس هر ساله روز یازدهم ماه یازدهم یعنی نوامبر رو با این عنوان میشناسن. جالب تر از اون طرحیه که دولت به اجرا گذاشته و اونهم  اینکه هر ساله ساعت ۱۱ صبح هر جا که باشی از پارلمان گرفته تا کارخونه جات و مدارس و فروشگاهها، باید دو دقیقه به احترام کشته شدگان انگلیسی جنگ جهانی اول سکوت کنی. شاید باورتون نشه که عدشون به ۷۰۰ نفر هم نمیرسید!!!! میدونید یعنی چی؟

 پاینده باشید و در پناه حضرت دوست